-
1 kłus
Ⅰ m sgt Jeźdz. trot- koń przeszedł w kłus the horse broke into a trot- konie rwały wyciągniętego kłusa the horses ran at an extended trotⅡ kłusem adv. [biec, jechać] at a trot- biec kłusem pot., przen. to dash- dziewczyna biegnąca kłusem przez wieś a girl dashing through the village* * ** * *miThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłus
-
2 kłus
сущ.• рысь* * *♂ рысь ž;jechać \kłusem ехать рысью;
● biec (pędzić) \kłusem (\kłusa) мчаться (о ком-л.)* * *мрысь ż- pędzić kłusajechać kłusem — е́хать ры́сью
-
3 kłus|ować2
impf vi 1. (biec, jechać kłusem) [koń, jeździec] to trot 2. pot., przen. (szybko biec) to dash ⇒ pokłusowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłus|ować2
-
4 kłusować
-
5 reiten
rei ten ['raɪtən] <ritt, geritten>im Trab/Galopp \reiten jechać kłusem/galopem
См. также в других словарях:
kłusować — I ndk IV, kłusowaćsuję, kłusowaćsujesz, kłusowaćsuj, kłusowaćował «biec kłusem, jechać kłusem» Konie kłusowały. Jeźdźcy kłusowali. II ndk IV, kłusowaćsuję, kłusowaćsujesz, kłusowaćsuj, kłusowaćował «być kłusownikiem, zajmować się kłusownictwem» … Słownik języka polskiego
kłusować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kłusowaćsuję, kłusowaćsuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o koniu oraz niektórych innych czworonożnych zwierzętach: poruszać się, biec kłusem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłusujące… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
ruszać — ndk I, ruszaćam, ruszaćasz, ruszaćają, ruszaćaj, ruszaćał, ruszaćany ruszyć dk VIb, ruszaćszę, ruszaćszysz, rusz, ruszaćszył, ruszaćszony 1. «zaczynać się posuwać w jakimś kierunku; zaczynać iść, jechać dokądś; wyruszać» Konie ruszyły kłusem.… … Słownik języka polskiego